LUBOGOSZCZ (968m) - (nazywany także Libogosc) wyniosły, w kształcie wielkiego trapezu szczyt na północ od Mszany Dolnej, oddzielony od sąsiedniej Wierzbanowskiej Góry dolinami potoków Kasinka i Węglówka, a od Szczebla biegiem Raby i wsią Kasinka Mała. Rzut poziomy góry ma kształt elipsy. Zbocza o spadku 20-30% pocięte są licznymi dolinami. Lubogoszcz posiada trzy szczyty: zachodni(935 m), trudno odróżnialny środkowy, zwany Kozią Brodą (955 m) oraz najwyższy w całym masywie - 968 metrów po stronie wschodniej.

          Powyżej 500-550 m n.p.m. góra pozostaje prawie całkowicie zalesiona, co dotyczy także dużej niegdyś polany na głównym szczycie wschodnim. Wielka to szkoda, bo był stamtąd rozległy widok na Gorce, a przy ostrzejszym powietrzu nawet na łańcuch Tatr. Na stoku zachodnim, nieopodal czarnego szlaku z Kasinki Małej, znajdowały się dwa małe urocze stawki nazywane "Żabim Okiem" i "Morskim Okiem". Niestety coraz częściej wysychają w lecie.

          Do rozsławienia Lubogoszcza od lat 75 przyczynia się duży zespół obiektów szkoleniowo-wypoczynkowych na zachodnim stoku, administrowany aktualnie przez Krakowski Szkolny Ośrodek Sportu.

          Inicjatorem obozów młodzieżowych organizowanych tutaj było Chrześcijańskie Zrzeszenie Młodzieży Męskiej - YMCA (Young Mens Christian Association). Założone zostało w 1844 roku w Wielkiej Brytanii jako międzynarodowa organizacja protestancka. Jej symbol - równoramienny trójkąt ma wyobrażać podstawowe cele YMKI: harmonijny rozwój duchowy, fizyczny i umysłowy człowieka. Do Polski YMCA dotarła po I wojnie światowej wraz z wojskami gen. Józefa Hallera. A oto zapis z "Kroniki" Ośrodka na Lubogoszczu, dokumentujący jego początki:


          Na wspólnych zajęciach o charakterze wypoczynkowo-sportowym YMCA grupowała jednocześnie młodzież robotniczą, inteligencką a nawet przysłowiowych "chłopców z ulicy" .

          Wymarzone dla wypoczynku miejsce ściągało do końca lat 20. bardzo liczne grupy młodzieży z Krakowa, Warszawy i Łodzi. W okresie 1926-1939 oraz 1945-1949 niezliczone młodzieżowe obozy na Lubogoszczu obsługiwała już krakowska YMCA. Zostawiły one po sobie żywopłoty, chodniki, schody do basenu. Stale pomagano miejscowym rolnikom.

          Obecnie Bazie Szkoleniowo-Wypoczynkowej na Lubogoszczu od kilkunastu lat przewodzi Maria Grzęda. Zawsze mile witane są tu "zielone szkoły", kolonie, wycieczki, obozy i zimowiska.

          Oczywiście może tu także zanocować i posilić się indywidualny turysta. Baza posiada dwa całosezonowe budynki ze 120 miejscami oraz 12 domków 8-osobowych. Stołówka obliczona jest na 120 osób. Można korzystać z trzech świetlic, sal dydaktycznych, basenu, boiska, sprzętu sportowego, sklepiku z pamiątkami. Od maja do października w trzech budynkach funkcjonuje schronisko PTSM. Baza zapewnia podstawową opiekę medyczną (pielęgniarka), transport bagaży pomiędzy Kasinką Małą a Ośrodkiem, wreszcie przewodnika, który organizuje i prowadzi wycieczki.

          W trudnych czasach konkurencji pomiędzy obiektami górskimi baza pod Lubogoszczem radzi sobie dobrze. Ma mnóstwo stałych klientów, przeważnie ze środkowej i północnej Polski.

          W ośrodku, który nosi imię Szarych Szeregów, często odbywają się spotkania z uczestnikami tej bohaterskiej formacji. Było też wiele imprez PTTK.

          Licznie kiedyś uczęszczany żółty szlak z centrum Kasinki Małej szczęśliwie został usunięty. Kilka lat temu został skasowany wskutek zatargów z właścicielami kilku prywatnych działek.

Pierwszy znany zimowy trawers osuwiska na NE zboczu góry dokonali A. Kapturkiewicz, S. Kościelniak 25.03.2002r.