Klimat

Klimat kształtuje się pod wpływem mas powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego, zaliczany jest do górskiego. Wielkość i natężenie poszczególnych elementów klimatycznych zależy od wysokości n.p.m. ekspozycji stoków i nachylenia. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi około 6,7 ^oC. Najwyższe średnie temperatury miesięczne panują w lipcu +16,1 ^oC, najniższe w lutym -4,3 ^oC.

Klimat cąechują silne wahania temperatury, najniższa zanotowana temperatura wynosiła - 31 ^oC, najwyższa + 35,5 ^oC, najcieplejszym miesiącem jest lipiec, najzimniejszym luty. Przymrozki występują tu od września do maja.

Wiosna przychodzi tu zazwyczaj późno, bo dopiero w drugiej połowie marca; piękny jest okres jesieni, szczególnie wrzesień; zima rozpoczyna się w pierwszej dekadzie listopada. Średnia grubość pokrywy śnieżnej w dolinach wynosi ok. 20 cm, w górach dochodzi do 1 m. Najlepsze warunki narciarskie panują w styczniu i lutym.

Spośród termicznych pór roku najdłuższa jest zima i trwa 93-94 dni, zaczyna się w pierwszej dekadzie listopada i jest dosyć surowa. Przedwiośnie trwa 25-27 dni, wiosna 32-36 dni, przychodzi zazwyczaj późno i jest chłodna. Przelecie trwa 34-49 dni, lato, niezbyt upalne 64-70 dni, polecie 37-38 dni, jesień 34-38 dni i jest pogodna i ciepła. Okres bezzimia trwa zatem 272 dni, w tym okres wegetacyjny 209 do 213 dni.

Wiatry wieją najczęściej z kierunków SW i S, większość dni jest wietrznych. Czasami dociera tu wiatr halny, który w okresie zimowym powoduje gwałtowne topnienie śniegów, i niszczenie górskiego drzewostanu.Częstym zjawiskiem, zwłaszcza w jesieni są mgły, utrudniające komunikację drogową.

Przy słonecznej pogodzie drogi w okolicach Tymbarku dostarczają niezapomnianych widoków.

Charakterystyczną cechą górskiego klimatu jest m.in. obniżanie się temperatury wraz ze wzrostem wysokości n.p.m. Regułę tę zaburza jednak zjawisko tzw. inwersji temperatury. Polega ono na tym, że zamiast spadku temperatury z wysokością n.p.m. - zaczyna się jej wzrost. Powstaje w ten sposób odwrócenie warunków termicznych. W obniżeniach górskich (doliny, kotliny) temperatury bywają do kilkunastu stopni niższe niż na stokach, grzbietach i szczytach wzniesień. Zjawisko inwersji występuje najintensywniej we wschodnich rejonach Beskidu Wyspowego, zwłaszcza na pograniczu z Kotliną Sądecką. Zjawiskom inwersyjnym towarzyszą tzw. "morza mgieł", które oglądane z wierzchołków wzniesień pozostawiają u turystów niezapomniane wrażenia estetyczne.

Znaczna jest w tym rejonie ilość opadów atmosferycznych. Średnia roczna suma opadów wynosi 811,4 mm. Minimum opadów występuje w lutym (29,0 mm), maksimum w czerwcu (127,3 mm) i lipcu (152,3 mm). Liczba dni z opadem śnieżnym wynosi 60. Pokrywa śnieżna utrzymuje się od grudnia do marca i wynosi od 20 cm w dolinach do 100 cm w wyższych partiach gór.