Pasieka Andrzeja

W powietrzu znajdującym się w ulu skoncentrowane są wszystkie składniki znajdujące się produktach pszczelich. Powietrze to, tak jak pszczele produkty ma właściwości lecznicze. Na zapach ulowego powietrza składa się wosk, propolis, miód jaki gromadzą pszczoły, pyłek pszczeli, mleczko pszczele. Wdychanie tej mieszanki ma dobroczynny wpływ na centralny układ nerwowy, oddechowy, sercowo-naczyniowy, poprawia też jakość snu.

Pierwsze Apiinhalatorium w Beskidzie Wyspowym powstało w Pasiece Andrzeja.

O zdrowotnym działaniu powietrza znajdującego się w ulu mówi się od dawna. Zauważono że pszczelarze zazwyczaj dłużej żyją oraz nie odwiedzają lekarza zbyt często. Znane i częste są relacje pszczelarzy którzy twierdzą, że odkąd zajęli się pszczołami ustąpiły u nich różne dolegliwości.

Dopiero od niedawna powietrze z ula zaczęto wykorzystywać do celów leczniczych, poświęca się temu coraz więcej uwagi, prowadzi się badania naukowe. W naszym kraju wciąż jest to raczej ciekawostka.

Higiena

Pszczoły są perfekcjonistami w utrzymaniu czystości w swoim ulu. Osiągają to za pomocą kitu pszczelego czyli propolisu, chroni to pszczelą rodzinę przed bakteriami i wieloma roznoszonymi przez nie chorobami.

Pszczoły używają propolisu do uszczelniania nieszczelności, pokrywają nim wnętrze ula. Postępują tak aby zabezpieczyć się przed bakteriami, pleśnią i innymi zakażeniami mogącymi zanieczyścić ul. Propolis bowiem ma silne właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Wytwarza w ulu sprzyjający mikroklimat.

Propolis jest lepką substancją żywiczną o barwie najczęściej brunatnej. Wytwarzany jest głównie z żywicznych substancji zebranych z pączków wybranych drzew. Substancja ta chroni młode pączki przed owadami, bakteriami, grzybami i innymi. Pszczoły potrafią wykorzystać te substancje do swoich celów łącząc ją z wydzieliną gruczołów. Tak powstała mieszanina zawiera ponad 300 cennych składników takich jak żywice, woski, witaminy i mokroelementy.

Jako jeden z przykładów zastosowania propolisu przez pszczoły można podać przypadki mumifikowania myszy które dostały się do Ula i w nim zakończyły swój żywot. Taką nieżywą mysz pszczoły potrafią pokryć warstwą propolisu tworząc szczelną barierę dla wszelkich drobnoustrojów.

Mikroklimat

Zapach ulowego powietrza zależny jest też od mikroklimatu jaki wytwarzają pszczoły utrzymując stałą temperaturę oraz wysoką wilgotność powietrza. Temperatura ta zależnie od potrzeb i pory roku od 25 do 35°C. Dzięki tym wszystkim składnikom powietrze w ulu nie zawiera żadnych bakterii, wirusów czy chorobotwórczych grzybów.

Z literatury fachowej możemy się dowiedzieć że w okresie letnim pszczoły znoszące nektar do ula utrzymują dobrą jego wentylację. W tym okresie powietrze w ulu powinno wymieniać się około 200 razy na godzinę. Pszczoły dobrze opanowały technikę wentylacji, 10 robotnic ustawionych na wylotku potrafi przetłoczyć przez ul około 3000 litrów powietrza na godzinę.

Działanie zdrowotne

Energia (biopole) którą wytwarzają pszczoły jest identyczna z energią wytwarzana przez człowieka. Poprzez kontakt człowieka z taką energią, następuje wzrost sił życiowych, zmniejsza się zmęczenie, następuje odnowo biologiczna organizmu. Wibracje które powstają w ulu korzystnie oddziaływają nie tylko na ogólny stan organizmu, ale również na tempo przemiany materii.

U osób zdrowych inhalacje powodują ogólną poprawę samopoczucia, relaksację i dotlenienie całego organizmu. Flawonoidy obecne w ulu neutralizują szkodliwe dla organizmu, wolne rodniki, które są odpowiedzialne za jego starzenie się.

Powietrze z ula wykorzystywane jest przy leczeniu:
• Czynnościowych zaburzeń sercowo-naczyniowych, takich jak bóle serca i wahania ciśnienia tętniczego krwi.
• Chorób układu oddechowego; wśród nich astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie zatok, jamy ustnej, gardła, migdałków, podniebiennych i oskrzeli, grzybica jamy ustnej, nieżyty błon śluzowych oraz wszelkie infekcje.
• Chorób nerwowo psychicznych, takich jak stres, depresje, agresywność, neurozy, neurastenia, zaburzenia snu, nietrzymanie moczu oraz zespół przewlekłego zmęczenia.
• Chorób metabolicznych, m.in. otyłość niedobór białkowo-energetyczny, choroby tarczycy, cukrzyca
• Chorób układu ruchu, jak uszkodzenia wiązadeł i mięśni, osteochondroza
• Przewlekłych zapaleń stawów, zapalenie mięśni
• Chorób układu moczowego, w tym przewlekłe zakażenia dróg moczowych
• Zapaleń nerek
• Obniżenia odporności immunologicznej; przede wszystkim częste i długotrwałe choroby przeziębieniowe.
• W profilaktyce chorób

Biochemik, dr hab. Eberhard Bengsch z Instytutu Maxa Plancka w Monachium jest przekonany, że wszystkie składniki, jakie znajdują się w produktach pszczelich, są także obecne w pszczelim powietrzu. – Jeśli w ulu panuje temperatura od 36 do 37 stopni, a powietrze jest nasycone wilgocią i podlega stałej wentylacji, to wszystkie cząsteczki w postaci płynnej i gazowej zostają w nim skoncentrowane w najwyższym stopniu – wyjaśnia naukowiec.

Inhalacje

Powietrze ulowe i inhalacje nim przeprowadzane zaczynają cieszyć się coraz większym zainteresowaniem. Prekursorami jego wykorzystania w apiterapii są pszczelarze z Francji i Austrii. W krajach tych od lat działają ośrodki proponujące inhalacje do sierpnia, gdy powietrze ulowe jest najbardziej wartościowe. Kuracje takie trwają 12 dni, kuracjusze korzystają z dwóch godzinnych zabiegów dziennie.

W Pasiece Andrzeja dzięki specjalnym wziernikom możemy obserwować pszczelą rodzinę.

Inhalacje nie narażają kuracjusza na żadne niebezpieczeństwo ze strony pszczół. Ule znajdujące się wewnątrz apiinhalatorium mają zdjęte daszki zamiast których aby pszczoły nie wydostały się do pomieszczenia zamontowano specjalną siatkę. Tym sposobem możemy wdychać zdrowe powietrze z ula natomiast pszczoły nie mają możliwości przedostania się do pomieszczenia. Te pożyteczne owady wydostają się na zbiory poprzez wylotki znajdujące się poza inhalatorium.

Historia

Niektórzy twierdzą że historia apiterapii sięga niemal 20 tysięcy lat, ponieważ z tego okresu pochodzą malowidła naskalne w Cuevas de la Avena w Walencji. Malowidła te odkryto w 1919 roku, przedstawiają one otwór w skale wokół którego latają pszczoły, oraz dwóch mężczyzn wspinających się tam po linie. Najprawdopodobniej w celu zebrania miodu z prymitywnego ula.

Apiinhalatorium w Pasiece Andrzeja

Z myślą o gościach Beskidu Wyspowego Pasieka Andrzeja przygotowała specjalne Apiinhalatorium, którego wnętrze może przyjmować chętnych do skorzystania z niezwykłych zabiegów zdrowotnych. Seanse te działają odprężająco, poprawiają wydolność organizmu i pomagają pozbyć się drobnych dolegliwości. Apiinhalacje przeprowadzane w tak przygotowanym pomieszczeniu są całkowicie bezpieczne, towarzyszy im nie tylko cenny mikroklimat, ale również dochodzący z uli uspokajający pszczeli szum.

Apiinhalatorium przystosowane jest do wygodnego uczestnictwa w kuracji.

Apiinhalatorium zbudowane jest z naturalnego drewna. Przy jego budowie nie użyto drewna klejonego, płyt OSB ani drewna i jego części przetworzonych w inny sposób. Drewno użyte do budowy pierwszego w Beskidzie Wyspowym apiinhalatorium nie jest też impregnowane środkami chemicznymi. Jedyna impregnacja to wosk pszczeli, dzięki temu możemy się poczuć jak we wnętrzu ogromnego ula. Użycie naturalnych materiałów gwarantuje zdrowy mikroklimat taki jaki wytwarza pszczela rodzina.

Kuracja polega na wdychaniu powietrza z zabezpieczonych uli. Powietrze które wypełnia apiinhalatorium pozbawione jest grzybów, bakterii i wirusów. W jednym z uli zamontowany jest specjalny otwierany wziernik przez który możemy obserwować pszczoły, podczas tej zdrowotnej i uspakajającej kuracji.