Jaskinia Latających Kamieni
K.Bw - 04.10
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Wysokość otworu: ok.750m n.p.m.
Ekspozycja otworu: ku górze.
Długość: 18m.
Deniwelacja: -7m.
Położenie: NW zbocze góry Ćwilin (1072m n.p.m.).
Otwór znajduje się w dnie niewielkiego zagłębienia, które podczas eksploracji pogłębiono i poszerzono. Za otworem (0,4 m x 0,5m ) opada w dół krótka, ciasna pochylnia (b. krucho!) na głębokość ok. 2m, sprowadzająca na półkę zawieszoną nad 2,5m studnią, którą schodzimy na dno Piwnej Sali - komory powstałej w obrębie porozsuwanych dużych pakietów skalnych. Komora w tej części wysokości do 1,5m i szerokości dochodzącej do 1,5m po dwóch metrach skręca prostopadle na S i kontynuuje się przez dalsze trzy metry - w tej części wysokość nie przekracza 1m, na E wybiega kilkumetrowy, ciasny i kruchy korytarzyk. Piwna Sala wzdłuż zachodniej ściany łączy się progiem i dwoma kruchymi studzienkami (1,5m i 1,3m) z równoległym korytarzykiem będącym najniższym punktem jaskini. Korytarzyk ten o szerokości do 0,8m, wysokości do 1m i długości ok. 5m kończy się ciasną, kruchą szczeliną.
Jaskinia osuwiskowa, powstała w piaskowcach magurskich. Dno tworzy glina, gruz skalny, a w komorze większe bloki. W początkowych partiach również liście. Na stropie w końcowej części sali można zauważyć hieroglify prądowe.
Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny, zimą nie jest wymrażana. W listopadzie przy temperaturze oscylującej w okolicach 0 st. Celsjusza z otworu wydobywał się silny prąd ciepłego powietrza a śnieg nad jaskinią był wytopiony. Światło dzienne sięga do początkowego systemu studni.
Stwierdzono występowanie licznych pająków - Meta Menardi, ćmy o pomarańczowym zabarwieniu skrzydeł, w NE części Piwnej Sali - guano nietoperzy.
Jaskinia odnaleziona 18.11.2001r. przez B. Bubulę (SSB), Ł. Gierata, (SSB) J. Michorczyka (KGL). Z racji małego otworu najprawdopodobniej wcześniej nie znana. Po poszerzeniu otworu i usunięciu luźnych kamieni ze studzienki wejściowej obiekt wyeksplorowany i pomierzony. Pomiary wykonano przy pomocy busoli i taśmy parcianej.
Plan opracował Ł. Gierat. (SSB)
Opracował Ł. Gierat (SSB)
Nowe partie Jaskini Latających Kamieni
Jaskinia Latających kamieni odnaleziona 18.11.2001r. Otwór jaskini znajdujący się na dnie niewielkiego leja został odgruzowany, świadczyć to może o niezwiedzaniu jaskini. Chociaż wewnątrz odnaleziono starą butelkę po piwie Okocim. Z praktyki wiadomo że takie butelki i puszki często odnajdowano w nigdy wcześniej nie eksplorowanych jaskiniach. Dostały się do środka w jakiś sposób przez szczeliny z zewnątrz, przypadkowo lub celowo zrzucone przez pracowników Lasów Państwowych. Po dokonaniu pomiarów długość jaskini oszacowano na 18 m, a deniwelacje na -7m.
I tak by pozostało gdyby nie śnieżna zima w 2001 roku. Duże ilości śniegu mobilizowały do ćwiczenia kondycji podczas walki w białym puchu sięgającym szyi. Podczas jednego z takich ćwiczeń kondycyjnych 23 grudnia 2001 roku zjawiam się z odkrywcą Jaskini Słowiańskiej Drwali w okolicy Jaskini Latających Kamieni. Spostrzegamy że pomimo zasp po szyję śnieg nad jaskinią jest wytopiony, a temperatura w otworze oscyluje w granicach 5,5°C. Wprawne oko eksploratora pozwala oszacować wielkość jaskini na kilkaset metrów.
Aby zabrać się za tą jaskinię musiałem się z tym przespać, zeszło mnie tak do 17 września 2006 roku. Kiedy wreszcie stwierdziłem że powiększamy tą jaskinię udałem się na Ćwilin z człowiekiem który zjechał z Mogielicy na rowerze siedząc tyłem do kierunku jazdy. Po wejściu do osiemnastometrowej jaskini byłem bliski poddania się, nie widziałem możliwości do prowadzenia prac. O krok od rezygnacji zlokalizowałem szczelinę, to nie pozwoliło już wyjść z jaskini. Znaleźliśmy korytarzyk który powinien doprowadzać do tej szczeliny, znajdował się nad nią. Do nowych partii prowadzi zacisk Z2 który odkopałem pracując na dół głową około godziny.
W późniejszych latach razem z WJG odbyliśmy kilka akcji eksploracyjno pomiarowych, które z różnych przyczyn nie zostały zakończone. Długość zatrzymała się na 150 metrach, a głębokość na -15.
A. Kapturkiewicz 2016
|