Schronisko Pajęcze
K.Bw - 04.06
Powiat limanowski, gmina Mszana Dolna, Kasina Wielka.
Właściciel terenu: Skarb Państwa.
Wysokość otworu: ok. 750 m npm.
Ekspozycja otworów: 1 - do góry, 2 - NW.
Długość: 9 m.
Deniwelacja: -3 m.
Położenie: NW zbocze góry Ćwilin (1072m n.p.m.).
Dojście bez trudności, lecz wskutek konieczności dojścia licznymi, wzajemnie krzyżującymi się ścieżkami nieco skomplikowane. Zwiedzanie uciążliwe - ciasno; w partiach przy otworze nr 2 - krucho.
Otworem nr 1 zsuwamy się ciasną studnią 2,6 m na dno niewielkiej salki szerokości 1 m i wysokości 1,4 m. Z salki na S stromo opada szczelina skalna długości 1,3 m i szerokości do 0,6 m, która w dalszych partiach staje się niedostępna dla człowieka. Na WS odbiega korytarzyk długości 1 m, szerokości 0,4 m i wysokości do 0,8 m. W kierunku WN biegnie inny korytarzyk długości 1,4 m kończący się niedostępnymi szczelinami.
Ze wspomnianej salki na E niski i ciasny (0,3 m) przełaz. Tuż za przełazem na SE ciasna szczelina; na NE - po ok. 0,8 m próg skalny (wys. 0,5 m), za którym korytarz szerokości 1 m i długości prawie 2 m i wyprowadzający w górę do otworu nr 2 schroniska. Tuż przed otworem korytarzyk znacznie się zwęża (0,3 m), krucho. Otwór nr 2 został poszerzony podczas pierwszej eksploracji jaskini.
Schronisko osuwiskowe powstało w piaskowcach magurskich. Dno tworzą: gruz skalny oraz ziemia i glina. Schronisko prawie w całości oświetlone światłem dziennym. W otworze nr 1 występują mchy i porosty. Stwierdzono występowanie dużej ilości pająków z gatunku meta menardi (stąd nazwa schroniska).
Jaskinia wcześniej raczej nie była zwiedzana; nie wzmiankowana w literaturze. W literaturze wzmiankowane są (błędnie ?) jaskinie na Ćwiliniu: w 1995 r. w "Gazecie Krakowskiej" (z dnia 25. VII) A. Matuszczyk w notatce "Spacerem przez przełęcze" napisał, że "ciekawe odkrywki skał piaskowca i kilka jaskiń" znajdują się "w części północno-wschodniej" (sic) Ćwilina. Kierując się tą wskazówką grotołazi z Klubu Grotołazów Limanowa w okresie 1996-2000, podczas kilkunastu wycieczek, bezskutecznie poszukiwali w/w jaskiń w północno-wschodniej części góry. Dopiero w 2000 r. uzyskano nowe informacje od mieszkańców miejscowości Tymbark (M. Sopata) oraz Dobra (J. Michorczyk, S. Rząsa), co w efekcie doprowadziło do odnalezienia jaskiń na Ćwiliniu.
Schronisko zostało zinwentaryzowane 4 XI 2001 r. przez B. Bubulę, A. Kapturkiewicza i B. Sułkowskiego (SSB). Pomiary wykonano busolą i taśmą parcianą.
Materiał opracowali: Bogusław Bubula i Adam Kapturkiewicz.
Biuletyn Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki "Jaskinie Beskidzkie" numer 5 Sierpień 2004
|
