Śnieżnicka Koliba
K.Bw - 04.03
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Wysokość otworu: ok.940m npm.
Ekspozycja otworu: ku NE.
Długość: 2m.
Deniwelacja: niewielka.
Położenie: Na wschodnim szczycie Śnieżnicy (ok.960 m n.p.m.).
Schronisko utworzone pod litym, pochyłym okapem skalnym wysokości i wysięgu do 2m. Dno lekko nachylone w kierunku NNW, gliniaste z niewielkimi odłamkami gruzu skalnego, pokryte grubą warstwą suchych liści i gałęziami.
Obiekt w całości oświetlony światłem dziennym, pozostaje pod wpływem warunków zewnętrznych. Ściany pokrywają porosty a kamienie przed otworem mchy. Fauny nie stwierdzono.
Schronisko powstałe w piaskowcach o litotypie piaskowców magurskich, pochodzenia erozyjno - wietrzeniowego, modelowane przez procesy erozyjne - głównie wietrzenie mrozowe.
Schronisko nie wzmiankowane wcześniej w literaturze, skałki w których znajduje się obiekt wzmiankowane przez Z.Alexandrowicz - "Ochrona Przyrody i Krajobrazu Karpat Polskich" (PAN 1989).
Obiekt znany od kilku lat grotołazom z Limanowej, ale wcześniej nie planowany.
Został zinwentaryzowany 01.07.2001r. przez B.Bubulę i Ł. Gierat ze Speleoklubu Beskidzkiego. Pomiary wykonano przy pomocy busoli i taśmy parcianej.
Plan opracował Ł. Gierat. (SSB)
Opracował Ł. Gierat.
"Klub Grotołazów Limanowa 1995-2001". Limanowa 2001.
|
