Schron w Skolońcu I
K.Bw - 02.30
Powiat limanowski, gmina Kamienica, Bukówka.
Właściciel terenu: teren prywatny.
Wysokość otworu: ok. 750 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: S.
Długość: 3 m.
Deniwelacja: niewielka.
Położenie: SW zbocze Hali (913 m n.p.m.) w Beskidzie Wyspowym.
Schronisko osuwiskowe powstało w piaskowcach magurskich. Dno tworzy gleba, kamienie, liście i drobne gałęzie. W trakcie inwentaryzacji stwierdzono występowanie kilku gatunków pająków, ciem szczerbówka ksieni (Scoliopteryx libatrix) oraz motyli rusałka pawik (Inachis io), co może wskazywać, że mimo niewielkiej długości obiekt nie jest zimą wymrażany; w okolicy otworu rośnie paproć podrzeń żebrowiec oraz kilka gatunków mchów.
Schronisko nie wzmiankowane w literaturze, znane ludności miejscowej i wcześniej zwiedzane. Znajduje się w miejscu zwanym przez miejscowych Skoloniec. W czasie wojny
w tym miejscu stały niewielkie obory i stajnie, w których mieszkańcy Nowej Cyrli ukrywali zwierzęta domowe w obawie przed obowiązkowymi kontrybucjami dla Niemców, ale także przed partyzantami, w czasach PRL-u w tym miejscu produkowano bimber (inf. Zofii Kukuczki).
Obiekt został zlokalizowany w dniu 18 listopada 2002 r. przez B. Sułkowskiego, (otwór wskazała Z.Kukuczka), a zinwentaryzowany w dniu 4 grudnia 2002 r. przez B. Sułkowskiego, B. Bubulę (SSB). Pomiary wykonano przy użyciu busoli i taśmy parcianej.
Opracował: Bogusław Bubula.
Biuletyn Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki "Jaskinie Beskidzkie" numer 5 Sierpień 2004
|
