JASKINIA W GŁAZACH
K.Bw-02.18
Powiat limanowski, gmina Dobra, Dobra.
Właściciel terenu: Skarb Państwa (Lasy Państwowe).
Wysokość otworów: ok. 850 m n.p.m.
Ekspozycja otworów: do góry.
Długość: 12 m.
Deniwelacja: -5 m.
Położenie: N zbocze Łopienia (951 m n.p.m.).
Jaskinia posiada trzy otwory wejściowe. Otworem 1 schodzimy do niewielkiej salki o średnicy ok. 1 m. Na SE od niej, za ciasnym przełazem znajduje się wnęka długości 1,5 m i szerokości do 0,8 m. Natomiast w dół ze wspomnianej salki biegnie niedostępna szczelina, obok niej kominek głębokości ponad 1,0 m. Sprowadza on do niskiego Dolnego Korytarzyka. Korytarz ten wysokości do 0,8 m, szerokości 0,4 - 0,7 m i długości 2,5 m biegnie z SE na NW i zakończony jest zaciskowym przełazem, który wyprowadza w górę do otworu nr 3. Obok na NE 1 m długości zaciskowa szczelina, którą przedostajemy się do opisanego dalej Skalnego Kominka.
Otwór 2 położony jest ok. 1,5 m na N od otworu nr 1. Tuż poniżej otworu znajduje się wnęka głębokości 1 m, wysokości 0,5 m i długości 2,0 m. W dół natomiast prowadzi stromy korytarzyk szerokości do 0,8 m i długości 2 m sprowadzający do Skalnego Kominka nad wspomnianą wyżej zaciskową szczeliną.
Otwór 3 stanowi nieregularne zagłębienie o średnicy do 1,5 m i głębokości 0,5 m. Na jego dnie znajduje się wspomniany wyżej zaciskowy przełaz do Dolnego Korytarzyka. Obok na NW biegnie regularna, zakończona ślepo szczelina długości 1,0 m. W części E otworu 3 znajduje się wejście do ciasnego korytarza zwanego Skalnym Kominkiem. Zaraz znajduje się dochodzący z góry wspomniany wyżej korytarzyk od otworu 2, a poniżej zaciskowa szczelina z Dolnego Korytarzyka. Stąd w dół prowadzi korytarz szerokości 0,6 m i długości 3 m do najniżej położonego punktu jaskini. Pokonanie Skalnego Kominka utrudnia zaklinowana wanta.
Jaskinia powstała w piaskowcach magurskich w wyniku procesów osuwiskowych. Dno tworzą gleba i liście (w rejonach przyotworowych, Dolny Korytarzyk) oraz gruz skalny (Skalny Kominek). Prawie w całości jest oświetlona światłem dziennym. Zimą jest wymrażana. Stwierdzono występowanie kilku gatunków pająków, ślimaków i owadów; przy otworach występuje mech.
Jaskinia nie była wymieniana w literaturze, mogła być jednak wcześniej zwiedzana. Została zlokalizowana i zinwentaryzowana 18 lipca 1998 r. przez B. Bubulę, P. Lesieckiego i B. Sułkowskiego (Klub Grotołazów Limanowa). Pomiarów dokonano taśmą parcianą i busolą geologiczną.
Plan opracował B. Bubula.
Opracował Bogusław Bubula.
Biuletyn Speleoklubu Dębica "Jaskinie Beskidzkie" numer 2/1999.
Wzrost Długości Jaskini
W dniu 2 marca 2002 r. A. Kapturkiewicz, P. Lesiecki (SSB), po pokonaniu zaklinowanej wanty w Skalnym Kominku, splanowali nowe partie, przez co wzrosła długość
i deniwelacja jaskini.
Opis nowych partii:
Po zejściu Skalnym Kominkiem w dół, idziemy 3,5 m na E. Korytarzyk jest wąski
(0,3-0,4 m), wysokość (0,4-0,5 m). Zakończony jest zawaliskiem. Ściany i strop tworzą regularne bloki skalne, zaś na dnie korytarzyka zalega gruz skalny.
LITERATURA: Klassek Grzegorz, Mleczek Tomasz, Eksploracja i inwentaryzacja jaskiń Polskich Karpat Fliszowych (październik 2001 r. - wrzesień 2002 r.) [w:] Materiały 36. Sympozjum Speleologicznego, Pińczów, 25-27.10.2001, str.48 (wzmianka o inwentaryzacji nowych partii).
Opracował: Paweł Lesiecki.
Biuletyn Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki "Jaskinie Beskidzkie" numer 5 Sierpień 2004
| 30 czerwca 2002 r. stwierdzono celowe zasypanie otworów Jaskini w Głazach. Podczas wycieczki 18 lipca 2004 r. potwierdzono w dalszym ciągu niedrożność otworów jaskini. Odgruzowanie wydaje się jednak możliwe.
A. Kapturkiewicz
Biuletyn Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki "Jaskinie Beskidzkie" numer 5 Sierpień 2004
|
|
