SCHRONISKO W PAPROCI
K.Bw - 02.14
Gmina Tymbark, Tymbark.
Właściciel terenu: teren prywatny.
Współrzędne otworu: x = 4451,900, y = 5511,350.
Wysokość otworu: ok. 420 m npm.
Ekspozycja otworu: ku S.
Długość: 3 m.
Deniwelacja: niewielka.
Położenie: zachodnie zbocze Paproci (640 m npm).
Schronisko tworzy pozioma nieregularna szczelina długości około 3 m o przebiegu S-N, szerokości od 0,5 do 1,5 m i wysokości od 0,25 do 0,6 m, przy końcu szczeliny niewielkie rozszerzenie.
Schronisko osuwiskowe powstałe w piaskowcach magurskich, prawdo podobnie w wyniku eksploatacji niewielkiego kamieniołomu. Dno tworzy gleba i liście.
Schronisko w całości jest oświetlone światłem dziennym. Zimą jest wymrażane. Stwierdzono występowanie pająków, flory nie obserwowano.
Schronisko nie było wzmiankowane w literaturze, lecz z pewnością znane miejscowej ludności. Zlokalizowane zostało 24 maja 1998 r. przez J. Urbana, M. Sopatę, M. Abrama, T. Urbana i W. Urbana. Zinwentaryzowane zostało 17 czerwca 1998 r. przez B. Bubulę i B. Sułkowskiego (Klub Grotołazów Limanowa). Pomiarów dokonano busolą geologiczną i taśmą parcianą.
Plan opracował B. Bubula.
Opracował Bogusław Bubula.
"JASKINIE POLSKICH KARPAT FLISZOWYCH"
Tom 3. Warszawa 1998.
|
