JASKINIA ROZKUTA
K. Bw - 02.13
Gmina Dobra, Łopień.
Właściciel terenu: skarb państwa (Lasy Państwowe).
Współrzędne topograficzne: x = 4446,950, y = 5508,150.
Wysokość otworów: ok. 785 m npm.
Ekspozycja otworu: do góry.
Długość: 7 m.
Deniwelacja: -2 m.
Położenie: N zbocze Łopienia (951 m n.p.m.).
Zaciskową studzienką wejściową głębokości 1,7 m schodzimy do niskiego, ciasnego korytarzyka szerokości 0,9 m i wysokości do 0,5 m. W lewo na N znajduje się niewielka wnęka długości 0,6 m, natomiast na S korytarzyk rozszerza się w niewielką komorę o długości 3,3 m i szerokości do 1 m. Komora ta stopniowo zwęża się w kierunku S do 0,6 m i obniża do 0 8 m. Dochodzimy do progu wysokości 0,5 m, za którym wznosi się w górę kominek wysokości 1,2 m.
W odległości 1,3 m na E od dna studzienki wejściowej wnęka o długości 0,7 m, natomiast w przeciwległej ścianie niedostępna szczelina, za którą widać rozszerzający się korytarz.
Jaskinia osuwiskowa, powstała w piaskowcach magurskich. Dno tworzy gleba i szczątki roślinne (w studzience wejściowej) oraz gruz skalny i glina (w pozostałej części).
Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny, zimą nie jest wymrażana do końca. Z otworu wydobywa się silny prąd powietrza. Światło dzienne sięga wstępnych partii poniżej studni wejściowej. Otwór wejściowy częściowo porośnięty mchem, stwierdzono występowanie pająków oraz liczne szczątki chrząszczy z rodziny biegaczowatych Carabidae.
Jaskinia dotychczas nie była wzmiankowana w literaturze. Zlokalizowana została 18 lutego 1997 r. przez B. Bubulę, A. Jasicę i P. Lesieckiego (Klub Grotołazów Limanowa), lecz z powodu zbyt ciasnego otworu nie wchodzono do niej. Dopiero 28 lutego 1998 r. po częściowym rozkuciu wejściowego zacisku jaskinia została zinwentaryzowana przez B. Bubulę, P. Lesieckiego i B. Sułkowskiego (Klub Grotołazów Limanowa). Pomiarów dokonano taśmą parcianą i busolą geologiczną.
Plan opracował B. Bubula.
Opracował: Bogusław Bubula.
"JASKINIE POLSKICH KARPAT FLISZOWYCH"
Tom 3. Warszawa 1998.
|
