PODWÓJNA STUDNIA
K.Bw - 02.02
Gmina Dobra, Lopień.
Właściciel terenu: skarb państwa (Lasy Państwowe).
Współrzędne topograficzne: x = 4447,100; y = 5508,300.
Wysokość otworu: ok. 770 m npm.
Ekspozycja otworu: do góry.
Długość: 8 m.
Deniwelacja: - 5 m.
Położenie: N zbocze Łopienia (951 m n.p.m.).
Na dnie studzienki wejściowej (0,8 m głębokości) znajduje się ciasne przejście do dwóch, oddzielonych od siebie blokiem skalnym studzienek (głębokość 1,5 m i 1,9 m). Sprowadzają one do stromego korytarza długości około 4 m, szerokości do 0,7 m i wysokości do 3,0 m.
Jaskinia osuwiskowa powstała w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gleba i liście.
Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny, zimą nie jest wymrażana. Prawie w całości jest oświetlona światłem dziennym. Stwierdzono obecność pająków i motyli. Flora nie była obserwowana.
Jaskinia przed 1996 r. nie była wymieniana w literaturze. Po raz pierwszy w literaturze o jaskini wspomina W. Wiśniewski (1996b), pisząc o zinwentaryzowanych na Łopieniu sześciu jaskiniach. Zlokalizowana została 24 czerwca 1995 r. przez B. Bubulę, P. Lesieckiego i B. Sułkowskiego, lecz z powodu zbyt ciasnego otworu nie wchodzono do niej. 29 czerwca 1997 r. po poszerzeniu otworu przez T. Mleczek (Speleoklub Dębica), B. Bubulę, P. Lesieckiego i B. Sułkowskiego wykonano pomiary używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej.
Plan opracował T. Mleczek.
LITERATURA: Mleczek, T., 1996j (wzmianka jaskiniach w Łopieniu); Wiśniewski, W., 1996b (wzmianka o jaskiniach w Łopieniu ).
Opracował Tomasz Mleczek.
"JASKINIE POLSKICH KARPAT FLISZOWYCH"
Tom 2. Warszawa 1997.
|
