"Kłoszczo (pło miastłowymu Kostrza)"

Kłoszczo tło jes tako duzo głora... i łod razu tło godom, bło jakby ta ktło jesce nie wiedzioł, tło niek sie dłowiy. - Nie kłozdy musi być jas taki modry, zeby syćkło wiedzioł. Jo tys przecio szyćkigło nie wiom...

Siedzi se łona, ta Kłoszczo, miodzy wioksymi i mniejsymi głorami i głoreckami...

Szyćkie te głory dłołokłoła, jakiesi ucone uparły sie nazywać Beskidom Wyspłowym. - Młoze tło i nie takie gupie, bło jak se stanies na taki wioksy głorze , tam mgły nie bedzie, w dłolinak bedzie, a costło jes, tło te wiyrsycki wyglodajo, wypis-wymaluj, jak wyspy na młorzu.

Piykne tło, ale tym na dłole tło wtedy nie dło śmiychu, bło sie we mgle gubio.

Niejednygło jus tam we mgle cłosi włodziło, tak ze nimłog dło swłoje ani dło cudze chołpy trafić...

Mnie tys ros włodziło, jagem na łodwiecyrz łod Łowsiane, przez las, na ściyski, dło Kłoszcze kcioł trańć...Łaziułem pło krzokak cało nłoc i ranłom, w tym samym miyjscu na Łowsiany wylos...

Jakby ta nie godać, tło z tyk wysp mglistyk zodnygło płozytku nima, ale cło piykne, tło piykne.

A ta Kłoszczo, tło nie tako zaś mało głorecka. - W ksioskak piso ze mo 730 m, ale nie widzi mi sie zeby jo ktło tak dłokładnie zmierzył. Komu by sie ta kciało?...

Na młoj rłozum, tło jes wiokso, bło jak wyjdzies na Styr, a tam jes nojwyzy, tło sie dłobrze zafucys i zagrzejes.

Downi tło ta nasa głora pewnie wiokso była,bło w jedny stary i gruby ksiosce jus w 1883 rłoku, tak ło ni ucłonie pisali: "tradycja mówi, że przed paruset laty część góry zapadła się i stąd ta oberwana ściana, najeżona połamanymi głazami".¹ - Ci zaś, cło takie ksioski piso, tło przecio nie zawse cyganio...

Cłosi sie tam niedłobrygło musiało stać, bło jak se stanies na Styrze, tło widzis, ze ta ściana płod nim jes prawie prłostłopadło, a na samym dłole duze, duze zagłobionie...

Ludzie tło nazywajo Zopadami, bło tys widać, ze sie cłosi urwało i zapadło.

W Limanłowy był, a młoze jesce jes, taki ucony histłoryk - Adom Wojs, ktłory narysłowoł na mapie znacek, jakłoby wedle Styru miało być kiejsi grłodziskło dłomniemane.

Nieźle łon se tło wymiarkłowoł, bło jak ros, w tym samym miyjscu so Piwnicyska.

Tak tło miyjsce ludzie dło dziśnia nazywajo, a wiesnom, jak jesce liści na krzokak nima, tło se młozna wypatrzeć cłosi płodłobnygło dło reśtek pło staryk piwnicyskak.

Jakby tak trłochy płośturać na tym Styrze, tło młoze by sie cłowiek cegło dłogrzeboł...

Skarbów by cheba nie znalos, ale by sie wiedziało cło i jak.

Cło by ło tym nie myśleć, tło widać, ze sie ty nasy Kłoszczy kiejsi łoberwało... Młogło jo dłobrze płotyrmłosić, a młoze i na jedon cy na drogi błocek ciepnoć... I zacłos tak ta Kłoszczo, a nie jako inno góra łoberwała, chłoć innym przecio tys nik źle nie zycy?... Cheba ze tam wtedy jakie grzysne płogany, abło zbereźniki siedziały i kora błosko na nik przysła?...

Jak by nie tło niescoście, tło by łona wiokso była, a Śniyżnica, Ciecioj i Kamionno tak by sie na nio nie błocyły, ze tło kapecko wysse.

To naso Kłoszczo w downyk casak rłoźnie nazywali i przezywali. - W staryk papiyrak stłoji ros jakło Kostrza , tło znłow Kostrzecz, Kostrzyecz, Kostrze i na płowrłot Kostrza.

Niek se ta piso jak kco. Lo mnie zawse tło bedzie Kłoszczo. - Tak jes i piyknie i smyśnie.

Downi ło ty nasy głorze pisali pło łacinie, pło płolsku, pło niymiecku i ktło ik ta wiy pło jakimu jelce... Nieros se ni młogli te nazwy wymłowić i łokiz se jozyków nie płołomali. Bło tys i włościciele sie zmioniali i nie zawse ło nio dbali...

Kłoszczo tło głora zalesiono. - Lasy tu so piykne, chłoć kawołkami, dłobrze zmłordłowane. Za duzło sie tu tnie... Casom jas cłowieka cłosi za serce chyto - tak zol te drzewiny.

Godajo ze tło mus tak cioć, bło metrów i tromów trza.

Nie wiom, jak ta jes, ale mi sie takie gazdłowanie w lesie nie płodłobo. - Chłoćby ta gdzie stronami, tło jesce, ale przecio nie w Kłoszczy...

Nojpiykniejse so w Kłoszczy buki. - Cały rłok piykne, a ta ik kłora, tło jak ciut przybrukane śrybłło. Stłojo se łone prłościuśkło jak świyce, a jesce lepi jak kłoszczanki młode, bło łone so szyćkie piykne i szyćkie młode...

Nat tym lasom kroluje se Pon Buk - nojstarsy, nojwioksy i nojgrupsy...

Kłozdy patrzy na nigło i myśli: dugło se ta jesce płozyjes? - Łon sie zaś nie daje, chłoć sie młocnło przystarzoł...Niejednygło jus hopkoca przetrzymoł i pewnie jesce przetrzymo.

Był tu jedon taki, cło gło kcioł przezyć i śpiywoł mu: "Stłoji pon, stłoji buk, staro dychawica, kafki sie w nim ścielo, zdziorawiły puca".

No i cło? - Downło gło jus nima, a Pon Bucek se stłoji i pewnie sie śmieje. - Ceko se pewnie jas młode jesce płodrłosno.

Rłośnie tu tys Pani Słosna. - Duzo i śwarno! I chłoćbyś nie kcioł, jak ik uźrys, musis copko zdjoć...

Ło jedłak, świyrkak (smrekak), inny drzewinie cy krzewinie, nie bedo jus godoł, bło jagze tak ło szyćkim naros godać...

Rłosnra tu tys piykne młodrzewie, a tło dłobre drzewło, bło jak kajsi w szesnostym wieku w Jedłowniku kłościoł płostawili, to dło dziśnia stłoji i pewnie dugło jesce bedzie stoł.

Piykny ton kłościołek i tak jakłosi inacy piykny łot tegło nłowygo, wielgigło i jagze błogatygło kłościoła. - Nima sie cło dziwłować, bło przecio ton stary z kłoszczajskik młodrzewi był stawiany, a kłozdy wiy, ze cło kłoszczajskie tło nojlepse.

Downi w Kłoszczy było duzło malin na wyrobak, ale teros sie inacy w lesie głospłodarzy, i takik duzyk wyrobów nima.

Nie wiom locegło teros w tym lesie mało grzybów rłośnie...

Cednijakigłoć zwiyrza tu jes pełnło. - Sarny, zajoce, lisy, błorsuki, a i dziki i jelonie sie trafiajo.

Jakies tu so, a jakie downi były płolłowania! ... Duzłom sie ło nik nasuchoł i młoze cło napiso, jagbym ta jesce płozył.

So tu woze - zaskrojce i padalce, jascłorki małe...Trafi sie, ale bardzło rzotkło żmija. Tło so dłobre żmije... Nie trafiło sie jesce zeby tako kłogło uzarła. Nima sie cegło boć.

Trafiło mi sie ros, jesce za Niomca, spać w lesie w budzie, na rłowniak... Ranło spłot słłomy wylazła żmija, nic mi nie młowiła, łobeźrała sie i se płomaciuku... płosła. Pewnie sie przespała zo mnom, bło ji tak ciepli było.

Cłowiek był wtedy młody, głorocy. - Teros tło by ta dło mnie nawet żmija nie przysła. - Tamta mi sie nawet płodłobała. - Tako sie jakosi przyściypno widziała, zem je nawet kamiyniom nie płostrasył. - Płomyślołem se, ze tło przecio nasa żmija i jak tu swłojo bić... Jak jus bić tło łopce żmije, z Cietnia, abło skod ta jesce.

W kłoszczajskim lesie siedzi cało chmara ptoków. - Śpiywajo łone ranło, wiecłor, a nawet i za dnia. Przycupnie se taki ptosek kajsi, na kwilusio i dali śpiywo... Nigdzie tak ptoki piyknie nie śpiywajo i tak głłośnło jak tam. Nło, cheba ze te w Cietniu, casom na dysc...

Cło jak cło, ale włodo tło w Kłoszczy majo dłobro. Cysto, smacno... Trza inło uwozłować, zeby nie pić nogle, bło strasnło zimno. - Niejedon jus, jak sie dłorwoł do włody ze źródła " Zimno włoda" abło " Śiarcysto włoda", tło sie przeziobiuł.

Trza tys pamiytać ło tym ze pło ty włodzie jeś sie kce i cłosi se ta dło jedzonio brać.

Kłoszczany kco teros płociognoć to włodo rułami dło całe wsie. - Leciała se bedzie ta włoda z głory, sama bes zodnygło płopychanio cy płocioganio...Zeby je jonło ta cym nie zapaćkali.

Modrze te Kłoszczany rłobio, a jo bedo cheba cości tam jeździuł, zeby sie dłobre włody napić. - Jak zaś nik nie bedzie widzioł, to se nalejo dło baniocka i dło chołpy zawiezo.

Łodjorzy sie cłowiek takom włodom i młoze nawet duzy płozyć. - Trza bedzie inło dać płozior, zeby ktło nie widzioł, bło by zaros płowiedzieli: dło rłobłoty cie nie było, a włodo byś chloł...

Na łostatek jesce płowiom, ze cło tu napisane, tło szyćkło prowda. - Prawie ze świoto prowda.

Młogo sie nawet zasumintłować...

¹ Słownik Geograficzny Królestwa i Innych Krajów Słowiańskich. Wydany pod redakcją Filipa Sulimierskiego. Warszawa 1883r. Nakładem Władysława Walewskiego. Tom IV, pod Kostrza i Kostrzecz.