"Jak babo wybiyrać (rady starygło Błazeja)"

Kces sie, Włojtuś, zonić... Tło dłobrze... Na kłozdygło przecio cas przydzie. Ale sie ta za bardzło nie śpies, bło cło nogle, tło pło dioble.

Pamiytoj, ze jak sie jus cłowiek łobabi, tło na całe zycie... Tło jus koniec, tło ślus!

Baba tło nie koj ani krłowa. - Nie wyprłowadzis na jarmak i nie sprzedos...

Modryk ludzi trza sie radzić, i dłobrze ześ dło mnie przyset... Mnie jus przecio łosmy krzyzyk leci... Juzem dwie baby płochłował i za trzeciom sie łoglodom, bło sie mi samymu zyć przykrzy.

Jo wiom cło tło baba, scyrze ci radziuł bedo, ale i swłojim rłozumom tys sie, Włojtuś, kierłować musis.

Na zoniacko trza spłoźryć i tak i siak. Błoć tło przecio urłoda, majotek i cejcło sie licy, a jak cłosi przegapis, nie dłoźrys, tło całymi latami młordłował sie bedzies...

Na samo urłodo nie pacz, bło tło jesce nie szyćkło. Nie musi być znowu tako piykno, ale zeby była zdrłowo, sykłowno, smyśno i przyściypno... Tło łostatnie bardzło wonne! ...

Nie płowinna być, przy tym, za bardzło wyprymuśno.

Ale uwozoj tys, zeby przecio nie była jako kaprawo, połesno na nłogale abło graślato, bło ci sie tako boć gdzie wykłopyrtnie, mlykło wyleje, cy tys jesce jakom worzem łobleje...

Kciołbyś tys pewnie wiedzieć, jako lepso - mało, cy duzo?... Za mało źle, za duzo tys nie dłobrze, bło godajo, ze zanim sie duzo schyli , tło mało zrłobi. - Jo ci zaś godom - sukoj se takie wsom ros, i dłobrze na tym wyjdzies. No, a teros - jakie sukać - grube, cy cionkie? - Cłosi mi sie zdaje, ze tys ześ płowinion sukać takie wsom ros. - W kłozdym razie, mnie sie takie zawdy bardzi płodłobały...

Dej se tys płonior, zeby ci sie jako zołza, abło gonicha nie trafiła, błoś wtedy przepot...

Pacz ji w łocy... i jak uźrys, ze ji te ślypka tak na błoki lotajo - tło szczyga - a z takom zycio nie bedzie... Tako cie łomami, łosoko, wyprłowadzi w płole, ani nie bedzies wiedzioł kiej i jak.

Jak ci zaś bedzie patrzeć dugło i prłostło w łocy, tło wiyc, ze bedzie kciała, w chołpie rzodzić, a cło tło za chłop, cło se do babie pło głowie chłodzić...

Lepso jes zawse tako, cło łocy spusco i rumiani sie, jak na nio patrzys...

Przy tym szyćkim, musis uwozać, zeby cie ktłoro nie łosukała. - So takie, cło udajo grzecne, skromne, a diobeł w nik siedzi. - Jus jo niejedno tako widzioł...

Baba płowinna być tys rłobłotno, a przy tym raźno w rłobłocie, zeby ji te rłobłoty jakłosi ubywało. - Zebyś ta nie trafiuł na jakigło śturmoka, cło sie nigdy, w nicym nie wyrłobi...

So baby, ktłore majo taki rzos, ze jim sie ta rłobłota w rokak poli.

Ej, zebyś ty trafiuł na tako, jak młoja niebłozycka Jozia - świyć Panie nat jyj dusyckom... Ta za kłosiorzom łodebrała, zwiozała, i nawet sie nie zziajała...

Uwozoj tys, zeby baba za bardzło pyskato nie była, bło jak ci sie tako trafi, a jak jesce bedzie miała taki skrzecocy głłos, jak ta Kaśka z Brzyska, tło młozes przy ni zgupieć.

Baba płowinna być tako, na swłojim miyjscu. - Płogodano, nie mrukliwo, ale przecio - nie pyskato.

Dłobrze, jak baba jes płobłozno. - Tako nie bedzie grzysyć, za innymi sie nie bedzie tela łobziyrać, chłopa płosanuje...

Wozne, zeby umiała dłobrze ugłotłować. So takie, cło ci z nicygło cłosi dłobrygło uryktujo; a jak dłobrze zjys, tło cie i zycie ciesy.

Młoja niebłozycka, Magda - ta tło głotłowała!

A wiys, ze łona mi dło ryziane kase i dło zociorki, niezbiyrane mlykło dawała?... Ej i Umiała mi płotchlybić...

Dej se, Włojtuś, płozior cy tys ta dziywka, w chołpi sama głotuje, i cy sie tło do zjeś. Musis wiedzieć, ze bes dłobre worze, bes dłobrygło chleba, bes dłobre bukty i kłołoca na świota - zgłody i scościo w chołpie nie bedzie.

Bardzło wozny jes zawse, przy zoniacce, majotek. - Nolepi zeby dziywka była i błogato i piykno, ale nojcości, tło mos abło jednło, abło drogie.

I tak tło jes, ze jedni sie zonio z majotkom, drodzy z urłodom, a scoście rłoznymi ściyskami chłodzi...

Jo ci zaś płowiorm, ze jak trafis na dłobro babo, jak sie bedziecie kłochać, sanłować, tło sie i majotku młozecie dłorłobić. - Miłości sie zaś trudnło dłorłobić...

Rłozne so te małużojstwa, bło tys i ludziska so dłobre i złe. - Bijajo sie tys płoniektłore casom, i tło pewnie nie lotegło, ze sie lubio.

Jedni godajo, ze jak chłop baby nie bije, tło ji wotrłoba gnije. - Inni zaś, ze jak baba chłopa, z rana, gorkom abło cymsi w łep nie uwali, tło cały dzioj gupi chłodzi...

Na młoj rłozum, tło ani jednło, ani drogie. - "Zgłoda buduje, niezgłoda rujnuje". - Tło jes świoto prowda!...

Nie trop sie Włojtuś!. - Tyś przecio śwarny chłodok i nie biydny, tło ci sie pewnie trafi błogato i piykno. - Jagby była jesce dło tegło dłobro, tło wioksygło scościo nie trza...

Jo ci jesce ros godom: sukoj, rodź sie serca i rłozumu, nie śpies sie, ale i za dugło zoniacki nie łotkładoj, bło sie zestarzejes i nie łozonis. - Samymu zaś, bes baby... przecio zodnygło zycio ni ma...

Zreśtorm, cło bedo godoł, tak abło tak... Szyćkło jus cheba wiys...

Zoj sie, Włojtuś, i na wesele prłoś! Przydo...